Η «άγνωστη» αυτή νόσος των παιδιών έχει ξεπεράσει παγκοσμίως τα 1000 περιστατικά σε 35 χώρες (τα περισσότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο σε παιδιά κατά το πλείστον κάτω των 6 ετών) και μετράει πάνω από 22 θανάτους (στην Ελλάδα έχουμε 14 καταγεγραμμένα περιστατικά και έναν θάνατο). Επίσης, αρκετά περιστατικά παιδιών σώθηκαν χάρη στη μεταμόσχευση ήπατος (περίπου το 5% χρειάστηκε νέο ήπαρ)!
Πού οφείλεται η νόσος;
Αποδείχτηκε τελικά ότι δε φταίει η νόσος COVID-19 όπως είχε υπονοηθεί αρχικά. Η νόσος οφείλεται σε μια τριάδα περιστάσεων:
- ένας ιός AAV2 (αδενοσχετιζόμενος) αλλά μαζί και ένας αδενοϊός ή σπανιότερα ερπητοϊός
- ανώριμο ανοσοποιητικό λόγω καραντίνας
- γενετικό υπόστρωμα
Ας τα εξηγήσουμε με απλά λόγια. Φαίνεται ότι ο ιός AAV2, ο οποίος κανονικά δεν είναι παθογόνος (δηλαδή δεν αρρωσταίνει τα παιδιά) και δεν μπορεί να αναπαραχθεί μόνος του, δημιουργεί μια ταυτόχρονη λοίμωξη μαζί με έναν αδενοϊό ή πιο σπάνια έναν ερπητοϊό (HHV6). Τα κρούσματα της συλλοίμωξης πιθανότατα λόγω του lockdown που υπήρχε ένεκα της πανδημίας, βρίσκουν τους οργανισμούς των παιδιών με ένα ανοσοποιητικό αρκετά ανώριμο, που δεν έχει νοσήσει από τις απλές καθημερινές λοιμώξεις της κοινότητας ως όφειλε (έλλειψη ανοσίας λοιπόν) και δεν είναι διεγερμένο να πολεμήσει, αφήνοντάς τα ευάλωτα. Έτσι είναι αδύναμα ακόμα και εναντίον του μη παθογόνου AAV2.
Ο συνδυασμός όμως με τον δεύτερο ιό, σε ορισμένα παιδιά με μια ιδιαίτερη αλληλουχία γενετικού προσδιορισμού του DNA τους (αυτό έδειξε το γονιδίωμα των μολυσμένων παιδιών, ότι δηλαδή είχαν κοινά σημεία μιας γενετικής προδιάθεσης), καθόριζε ποια παιδιά θα νοσήσουν και μάλιστα ποια θα είναι πιο σοβαρά από τα υπόλοιπα.
Δύο ιοί λοιπόν μαζί (AAV2 & αδενοϊός ή ερπητοϊός) με την καραντίνα που αποδυνάμωσε το ανοσοποιητικό και το γενετικό υπόστρωμα είναι αυτά που οδήγησαν κάποια παιδιά στην ηπατίτιδα, κάποια από αυτά στην ηπατική ανεπάρκεια και τη μεταμόσχευση και κάποια δυστυχώς στον θάνατο. Ευτυχώς τα κρούσματα δείχνουν να μειώνονται. Αυτή η υπόθεση – εξήγηση προκύπτει από τη μελέτη των περιστατικών (αλλά κρατάμε μάλλον και κάποιες επιφυλάξεις…).
Νικόλαος Γεωργιάδης, Ιατρός Ειδικός Παθολόγος, Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας