Skip to main content

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος η οποία χαρακτηρίζεται απο διαταραχή του μεταβολισμού κυρίως των υδατανθράκων. Η νόσος οφείλεται σε διαταραχή είτε της έκκρισης είτε της δράσης της ινσουλίνης, είτε σε συνδυασμό και των δύο παραγόντων. Έχει ως συνέπεια την πρόκληση σχετικής ή απόλυτης έλλειψης ινσουλίνης.

Ο σακχαρώσης διαβήτης χωρίζεται σε δύο κύριες κατηγορίες:

  1. τύπου 1 ή αλλιώς ινσουλινοεξαρτώμενο ή νεανικό διαβήτη
  2. τύπου 2 ή αλλιως μη-ινσουλινοεξαρτώμενος

Η σωματική άσκηση σε συνδυασμό με διατροφή και την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή θεωρείται πολύ βασικό κομμάτι στην αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη αλλά και στην καλύτερη ποιότητα ζωής του ασθενούς, επισημαίνει η Σπυριδούλα Γεωργαλή, Διατροφολόγος-Διαιτολόγος.

Στο συγκεκριμένο άρθρο θα εξετάσουμε τα οφέλη της άσκησης στους πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη.

Οφέλη της άσκησης στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1

Σε γενικό πλαίσιο συστήνεται η άσκηση σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1.

«Θα πρέπει βέβαια να ξεκαθαρίσουμε πως δεν είναι μέσο για τη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα», τονίζει η κ. Γεωργαλή και προσθέτει ότι η άσκηση έχει πολλά οφέλη για τον οργανισμό. Πριν ξεκινήσει ενας πάσχοντας από διαβήτη τύπου 1 την άσκηση, είναι κάποια σημεία στα οποία θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή.

Αρχικά επειδή πάντα υπάρχει ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας ή υπεργλυκαιμίας, θα πρέπει πριν την έναρξη της άσκησης να γίνεται μια μέτρηση της γλυκόζης του αίματος.

Όταν η γλυκόζη είναι πάνω απο 250mg/dL, καλό θα είναι να αναστέλεται η άσκηση. Αντίστοιχα, όταν υπάρχει υπογλυκαιμία, καλό θα είναι ο ασκούμενος να έχει πάντα μαζί του ένα σνακ, όπως καραμέλες, ζάχαρη κτλ, για την αντιμετώπισή της, όπως επίσης και να αναστέλεται προσωρινά πάλι η άσκηση.

Ακόμη, καλό θα είναι πριν την εναρξη της άσκησης ο ασκούμενος να έχει καταναλώσει ένα θρεπτικό σνακ και να είναι καλά ενυδατωμένος. Άλλο ένα σημείο προσοχής είναι να μη γίνεται ένεση ινσουλίνης πριν την άσκηση σε μύες που πρόκειται να ασκηθούν.

Τα οφέλη της άσκησης σε πάσχοντες από διαβήτη τύπου 1 είναι πολλά και περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων:

  • την καλύτερη κυκλοφορία του αίματος
  • τη διατήρηση της μυικής και οστικής μάζας
  • την καλύτερη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος
  • τη ρύθμιση των λιπιδίων του αίματος

Σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 συστήνεται αερόβια και αναερόβια άσκηση πάντα με τη σωστή καθοδήγηση του γιατρού και του γυμναστή.

Οφέλη της άσκησης στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2

Στον διαβήτη τύπου 2 η άσκηση συνδυαστικά με τη διατροφή έχουν πολύ καλά αποτελέσματα και αυτο φαίνεται απο πλήθος μελετών:

  • βελτιώνεται η ευαισθησία των ιστών στην ινσουλίνη
  • συμβάλλει στη μείωση του σωματικού βάρους
  • έχει ευεργετικές επιδράσεις στο σκελετικό και καρδιαγγειακό σύστημα.

Επιπλέον, η άσκηση συμβάλλει στη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα, ενώ ταυτόχρονα σε βάθος χρόνου βοηθάει στη μείωση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c).

Συστήνεται μέτρια έως έντονης έντασης αερόβια άσκηση τουλάχιστον 30 λεπτά ημερησίως όπως έντονο περπάτημα, ποδήλατο, κάποιο ομαδικό άθλημα ή ακόμη και ο χορός.

Συνδυαστικά και για καλύτερα αποτελέσματα, μπορεί να συμπληρωθεί και αναερόβια άσκηση η οποία κάθε φορά θα γυμνάζει διαφορετικές μυικές ομάδες 2-3 φορές την εβδομάδα.

Βιβλιογραφία
  • «Κλινική Διαιτολογία και διατροφή με στοιχεία παθολογίας» Α. Ζαμπέλας, Ιατρικές Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης, Κεφάλαιο 14
  • «Κατευθυντήριες οδηγίες για  τη διαχείρηση διαβητικού ασθενούς», Ελληνική διαβητολογική εταιρία, κεφάλαιο 5. Άσκηση και σακχαρώδης διαβήτης
  • «Physical activity/exercise and diabetes: A position statement of the Αmerican diabetes association», Colberg et al, Diabetes Care 2016;39:2065–2079 | DOI: 10.2337/dc16-1728
  • «Diabetes mellitus and exercise», American diabetes association, diabetes care, volume 25, supplement 1, January 2002

Αναδημοσίευση του άρθρου της κ. Σπυριδούλας Γεωργαλή από την ιστοσελίδα diatrofi.gr.

Μετάβαση στο περιεχόμενο