Skip to main content

Με τους ασθενείς να πληθαίνουν και την εξάπλωση των GLP – 1 φαρμάκων, που κόβουν την όρεξη, όλο και περισσότερα εστιατόρια προσαρμόζονται στις νέες ανάγκες.

Στην εφημερίδα “Παραπολιτικά” και το δημοσιογράφο Βασίλη Βενιζέλου μίλησε ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.), κ. Χρήστος Δαραμήλας.

“Ο καλός ασθενής είναι πάντα ο σωστά και καλά ενημερωμένος ασθενής. Πράγματι, οι ασθενείς, ιδιαιτέρως μια μεγάλη κατηγορία από αυτούς, οι οποίοι μπορεί να μετρούν ακόμα και περισσότερους από 1,4 εκατ. συνανθρώπους στη χώρα μας, οι διαβητικοί, είναι καλά ενημερωμένοι. Αυτό μας γεμίζει ευθύνες και υποχρεώσεις, αλλά και σεβασμό. Πολύ τακτικά, παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα πλήθος εστιατορίων, τόσο σε μεγάλα αστικά κέντρα όσο και σε τουριστικούς προορισμούς, όπως νησιά, αλλά και σε παραθαλάσσιες περιοχές, να έχουν εντάξει στο μενού τους την πρόβλεψη για πιάτα τα οποία απευθύνονται σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη», εξηγεί στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο
κ. Χρήστος Δαραμήλας,

Ο ΠΟΛΙΤΗΣ
Τι ζητά, όμως, ένας διαβητικός ασθενής από το εστιατόριο που έχει επιλέξει; Ο κ. Δαραμήλας
εξηγεί ότι «ένα άτομο με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 μπορεί να καταναλώσει κάθε είδος τροφής, ακόμα και αν αυτό περιέχει ζάχαρη. Βασική προϋπόθεση είναι να γνωρίζει τα γραμμάρια των συστατικών της τροφής που πρόκειται να καταναλώσει και όχι τον τρόπο ή τα υλικά από τα οποία είναι κατασκευασμένη η τροφή που θα περιέχει το πιάτο του. Αυτό συμβαίνει διότι, για να υπολογιστεί η δοσολογία ινσουλίνης, είναι αναγκαίο να γνωρίζω την ακριβή ποσότητα υδατανθράκων, πρωτεϊνών
και λιπών της τροφής, ώστε, με μαθηματικές πράξεις, να τα μετατρέψω σε ινσουλίνη και να
χορηγήσω την αντίστοιχη δοσολογία».

Υπάρχει, όμως, και ένας άλλος τύπος διαβήτη. Ο κ. Δαραμήλας είναι σαφής: «Στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 τα πράγματα είναι δυσκολότερα, διότι η συνηθισμένη αγωγή είναι τα χάπια, τα οποία μπορούν να υποστηρίξουν τον πάσχοντα ώστε να καταναλώσει συγκεκριμένη ποσότητα γεύματος ακολουθώντας την ίδια διαδικασία, δηλαδή υπολογίζοντας την περιεκτικότητα της τροφής σε υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπη».

Συνεπώς, σύμφωνα με τον κ. Δαραμήλα, «δεν είναι απαραίτητο στα μενού να περιγράφονται
τα μπαχαρικά, τα λαχανικά ή όσπρια ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να περιέχεται σε ένα συγκεκριμένο πιάτο, για να χαρακτηριστεί κατάλληλο για ένα άτομο με σακχαρώδη διαβήτη.
Αυτό που θα το κάνει ιδανικό για ένα άτομο με σακχαρώδη διαβήτη είναι να περιγράφεται η περιεκτικότητα ανά 100 γραμμάρια υλικών που περιέχει το πιάτο σε γραμμάρια υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών, καθώς και πόση είναι η ποσότητα που χρησιμοποιήθηκε
από το συγκεκριμένο υλικό στο πιάτο».

Μετάβαση στο περιεχόμενο