Για τον θεσμό “Μεσσηνιακές Ημέρες Διαβήτη”, ο οποίος ξεκίνησε προ πανδημίας, το 2017, μιλούν από κοινού στην “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”, ο Μεσσήνιος πανεπιστημιακός, κ. Παναγιώτης Χαλβατσιώτης και η Πρόεδρος του Συλλόγου Διαβητικών “ΓΛΥΚΙΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑ” και Γενική Γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ), κα. Αθανασία Καρούνου.
Ο θεσμός, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία αμφοτέρων, έτυχε της συμπαράστασης της Περιφέρειας Πελοποννήσου, των δήμων του νομού, ενώ λαμβάνουν χώρα υπό την αιγίδα του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, του Ιατρικού Συλλόγου Μεσσηνίας και του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα της “Κ”, η «Γλυκιά Μεσσηνία», ο Σύλλογος Διαβητικών του πελοποννησιακού νομού, επισκέπτεται επί επταετία κάθε χωριό, με δράσεις άπαξ του μηνός, φτάνοντας σε κάθε απομακρυσμένο πολίτη, ώστε να προσφέρει δωρεάν μετρήσεις ζαχάρου, να ενημερώσει για τη ζωή με τον διαβήτη, για την αναγκαιότητα της εκπαίδευσης και της συμμόρφωσης με τους κανόνες. Κυρίως, για να «ανακαλύψει» εκείνους ανθρώπους που πάσχουν από διαβήτη, αλλά δεν το γνωρίζουν ακόμη – είτε διότι δεν έχουν προσώρας συμπτώματα είτε επειδή δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε γιατρούς και εξετάσεις ή εξαιτίας της ελλιπούς ενημέρωσης.
«Ο διαβήτης υπάρχει γύρω μας, μπορείς να τον έχεις κι εσύ. Εξάλλου, όπως δείχνουν τα διεθνή στατιστικά στοιχεία, αν σε μία χώρα υπάρχει X αριθμός διαβητικών, υπάρχει ένα επιπλέον 50% αυτού του αριθμού που δεν το γνωρίζει. Αν, δηλαδή, στην Ελλάδα έχουν περίπου 1,5 εκατ. διαβητικά άτομα, τώρα έχουμε περίπου άλλες 700.000 που πάσχουν, αλλά δεν το ξέρουν», τονίζει ο Πανεπιστημιακός.
Ο διαβήτης, όπως λέει ο Παναγιώτης Χαλβατσιώτης και συνηγορεί η Αθανασία Καρούνου, αποτελεί τη «σιωπηλή πανδημία». “Διόλου τυχαίο δεν είναι, άλλωστε, το δώρο, όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται, του ΟΗΕ προς τους τουλάχιστον 250 εκατ. διαβητικούς παγκοσμίως, με την Απόφαση 61/225 του 2006, διά της οποία αναγνωρίζεται το ιδιαιτέρως σοβαρό ζήτημα με τον διαβήτη όλων των τύπων σε όλο τον πλανήτη, ενθαρρύνοντας τις κατά τόπους κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και να κάνουν παν δυνατόν για να το αντιμετωπίσουν”, επισημαίνουν χαρακτηριστικά.
Τα «θέλω» και το στίγμα
Η Πρόεδρος του Συλλόγου Διαβητικών Μεσσηνίας, η οποία πάσχει και η ίδια από διαβήτη, σημειώνει ότι «είναι ένας τρόπος ζωής που μας επιβλήθηκε· δεν είναι τρόπος ζωής που τον συνηθίζεις έτσι απλά», όπως λέει η ίδια. «Ευτυχώς, έχουμε πλέον τα επιστημονικά και τεχνολογικά όπλα που μπορούν να μας βοηθούν στην καθημερινότητά μας. Υπάρχουν μεν κανόνες, αλλά πλέον γνωρίζουμε πώς να αντιμετωπίζουμε τον διαβήτη· κυρίως, να αντιμετωπίζουμε τα “θέλω” μας που υπερβαίνουν την πάθησή μας. Και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με τις επισκέψεις στα μεσσηνιακά χωριά – να εκπαιδευτούμε».
Ο Παναγιώτης Χαλβατσιώτης λέει στην «Κ» ότι επιπλέον βασικοί στόχοι των επισκέψεων στα χωριά της Μεσσηνίας είναι η ευαισθητοποίηση των πολιτών και η αντιμετώπιση του στίγματος. «Ο διαβητικός δεν θεωρείται ασθενής – είναι άνθρωπος με διαβήτη. Και ο διαβήτης δεν είναι νόσος, είναι σύνδρομο. Και πολλές φορές οι γονείς κρύβουν τον διαβήτη των παιδιών τους για να αποφύγουν το στίγμα», όπως σημειώνει ο ίδιος.
Ο διαβητικός δεν θεωρείται ασθενής – είναι άνθρωπος με διαβήτη. Και ο διαβήτης δεν είναι νόσος, είναι σύνδρομο. Και πολλές φορές οι γονείς κρύβουν τον διαβήτη των παιδιών τους για να αποφύγουν το στίγμα.
«Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι να διαγνωστεί ένας έφηβος με διαβήτη, σε μια τόσο ιδιαίτερη ηλικιακή φάση για τον ίδιο. Εμείς προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε την άγνοια, σε κάθε ηλικία και φάση, και να βοηθήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο, ενισχύοντας τον πρωταρχικό ρόλο που έχει σε τέτοιες περιπτώσεις η επιστήμη, οι γιατροί», συμπληρώνει η κα. Καρούνου. Η πρόεδρος του Συλλόγου Διαβητικών Μεσσηνίας και μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διαβητικών αναφέρει μετ’ επιτάσεως ότι πρέπει να ενημερώσουμε κάθε ηλικία, παιδιά και γονείς, ώστε να βρεθεί ο τρόπος μιας αξιοπρεπούς ζωής, μιας ζωής με ποιότητα.
Διαβάστε το δημοσίευμα της “Κ” εδώ.
