Ο μήνας Νοέμβριος, για την ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και επαγρύπνηση για τον Σακχαρώδη Διαβήτη έφτασε.
Και δυστυχώς δεν ξεκίνησε και τόσο καλά. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ. Είχα αποφασίσει να γράψω ένα άρθρο για τον «αδικημένο» Διαβήτη, τον ΤΥΠΟΥ 1, μια και τα περισσότερα νέα τουλάχιστον από την πλευρά της φαρμακευτικής αγωγής, τα τελευταία χρόνια, συμβαίνουν στον Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2. Βέβαια δεν πρέπει να υποτιμούμε τις καταπληκτικές καινούργιες Ινσουλίνες (για όλους τους πάσχοντες από Διαβήτη που τις έχουν ανάγκη), αλλά ούτε την έξαρση της τεχνολογίας, με τις νέες συσκευές πραγματικά ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ (μετρητές γλυκόζης, μετρητές συνεχούς καταγραφής-CGM, νέες αντλίες κλπ). Βαδίζουμε ολοταχώς γι’ αυτό που ονομάζουμε ΤΕΧΝΗΤΟ ΠΑΓΚΡΕΑΣ, δηλαδή μια αντλία ινσουλίνης που θα αποφασίζει σχεδόν μόνη της για τη χορήγηση ή όχι ινσουλίνης στον οργανισμό!
Τον τελευταίο καιρό, είχε γίνει μια μεγάλη ας το πούμε προσπάθεια, να ξεφύγουμε από την παγιωμένη άποψη ότι στον Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 κανένα άλλο φάρμακο δεν επιτρέπεται εκτός από την ινσουλίνη. Οι νέες κατηγορίες με φάρμακα ανεξάρτητα της έκκρισης ή όχι ινσουλίνης, όπως πχ οι αναστολείς SGLT2, με τα τόσα πολλά οφέλη για την προστασία έναντι των καρδιαγγειακών επιπλοκών και της νεφροπάθειας, μας είχαν δώσει ένα νέο κίνητρο για τη χρήση τους και στον πάσχοντα από Διαβήτη τύπου 1. Μάλιστα όταν η δαπαγλιφλοζίνη πήρε παγκοσμίως έγκριση για χρήση και στον Διαβήτη τύπου1 αλλά και για την προστασία της καρδιάς και των νεφρών ακόμα και σε μη διαβητικούς ασθενείς, όλοι πιστέψαμε ότι επιτέλους έχουμε «κάτι ακόμα», εκτός της ινσουλίνης, για να παλέψουμε με το τέρας …
Βέβαια φάρμακο χωρίς παρενέργειες δεν υπάρχει, αλλά το ξέραμε ότι ελλοχεύει ένας μεγάλος κίνδυνος για τον πάσχοντα από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 που λέγεται Διαβητική Κετοξέωση (ΔΚΟ), μια κατάσταση συναγερμού που δυνητικά μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο!
Με αυτές λοιπόν τις γνώσεις, ξεκινήσαμε τη χορήγηση της δαπαγλιφλοζίνης κάτω από αυστηρές συστάσεις για ποιους πάσχοντες από Διαβήτη θα εντάξουμε στη νέα θεραπεία (ενήλικας, δόση 5mg, BMI>27, που δεν ελέγχονται καλά τα επίπεδα γλυκόζης του μόνο με την ινσουλίνη, παρακολούθηση κετόνης, διακοπή της χορήγησης σε περιπτώσεις παραγόντων κινδύνου όπως μια λοίμωξη, πυρετός, αφυδάτωση κλπ). Και αιφνίδια πριν από λίγες ημέρες η εταιρεία ASTRA ZENECA που έχει το συγκεκριμένο φάρμακο, βγάζει μια ανακοίνωση ότι σε συνεννόηση με τον ΕΜΑ (Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων) και τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ), αποσύρει από τις ενδείξεις του σκευάσματος Forxiga (dapagliflozin) τη χρήση για τον Διαβήτη τύπου 1 και δε θα έχει πλέον άδεια για τη θεραπευτική αντιμετώπιση των πασχόντων από Διαβήτη τύπου 1 (ενώ παραμένουν όλες οι υπόλοιπες ενδείξεις).
Επιπλέον θα πρέπει οι πάσχοντες από Διαβήτη τύπου 1 που λαμβάνουν στη θεραπεία τους τη συγκεκριμένη αγωγή, να τη διακόψουν (με τη σωστή παρακολούθηση από τον γιατρό τους γιατί μπορεί πλέον να χρειαστεί σταδιακά αύξηση των μονάδων της ινσουλίνης).
Όπως και να το κάνουμε είναι ένα πισωγύρισμα. Μια μικρή ήττα. Δεν είναι ευχάριστο να αποδυναμώνεται η φαρέτρα σου από όποιο όπλο έχεις για τον αγώνα. Και οι σκέψεις πάνε και σε έναν ακόμα εκπρόσωπο της οικογένειας των «φλοζινών», τη σοταγλιφλοζίνη (που έχει πάρει έγκριση από τον ΕΜΑ για χρήση στην Ευρώπη, αλλά όχι και από τον αμερικανικό FDA).
Τελικά ίσως ο κίνδυνος της διαβητικής κετοξέωσης είναι μεγαλύτερος από το όποιο όφελος ή ίσως χρειαζόμαστε πιο πολλά στοιχεία ώστε να εντάξουμε αυτήν τη θεραπεία στην άμεση αντιμετώπιση του Διαβήτη τύπου 1.
Περιμένουμε καινούργιες ειδήσεις λοιπόν που θα μας διαφωτίσουν!
Νικόλαος Γεωργιάδης, Ιατρός Ειδικός Παθολόγος, Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας
