Skip to main content

Ερευνητές στο Karolinska Institutet, στη Σουηδία, βρήκαν περαιτέρω εξήγηση στο γιατί τα λιποκύτταρα προκαλούν μεταβολική νοσηρότητα. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο «Nature Medicine», μπορεί να έχει αντίκτυπο στη θεραπεία των συννοσηροτήτων που προκαλεί η παχυσαρκία με φάρμακα τα οποία υπάρχουν ήδη.

Η παχυσαρκία είναι ένα ταχέως αναπτυσσόμενο παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας, κυρίως μεταξύ των παιδιών και των νέων. Πολλές μεταβολικές παθήσεις, μεταξύ των οποίων ο διαβήτης τύπου 2, συνδέονται με την παχυσαρκία. Για να αντιστραφεί η τάση, απαιτείται περισσότερη γνώση, μεταξύ άλλων, για το πώς τα λιποκύτταρα συμβάλλουν σε διάφορες βλαβερές διαδικασίες στους ιστούς και τα όργανα.

Όταν τα λιπώδη κύτταρα διευρύνονται, αρχίζουν να εκκρίνουν παράγοντες που προκαλούν φλεγμονή του λιπώδους ιστού. Η διεύρυνση των λιποκυττάρων σχετίζεται επίσης με την αντίσταση στην ινσουλίνη, όταν τα κύτταρα στο σώμα δεν ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη όπως θα έπρεπε.

Το καθήκον της ινσουλίνης είναι να ρυθμίζει την ενέργεια και περισσότερο τη γλυκόζη, βοηθώντας τη να εισέλθει στα κύτταρα του σώματος. Όταν διαταράσσεται αυτή η λειτουργία, όπως συμβαίνει με την αντίσταση στην ινσουλίνη, ο κίνδυνος διαβήτη τύπου 2 αυξάνεται. Αυτή η σχέση είναι καλά τεκμηριωμένη, αλλά υπάρχει έλλειψη γνώσης σχετικά με τους υποκείμενους μηχανισμούς πίσω από τα διευρυμένα λιποκύτταρα (υπερτροφία λιποκυττάρων) και την έκκριση προφλεγμονωδών ουσιών.

Οι ερευνητές στο Karolinska Institutet έδειξαν ότι στην παχυσαρκία και την αντίσταση στην ινσουλίνη η κυτταρική δραστηριότητα των λιποκυττάρων αλλάζει. Καθώς τα λιποκύτταρα αυξάνονται σε μέγεθος, αυξάνεται επίσης το πυρηνικό μέγεθος και το περιεχόμενο του πυρηνικού DNA.

Η διαδικασία αύξησης του μεγέθους των λιποκυττάρων έχει αρκετές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία. Οι συγγραφείς καταδεικνύουν ότι τα αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα προκαλούν πρόωρη γήρανση – γηρασμένα κύτταρα του λιπώδους ιστού.

Τα αποτελέσματα βασίζονται στην ανάλυση του λιπώδους ιστού σε 63 άτομα με Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) κάτω του 30 που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση ομφαλικής κήλης ή χολοκυστεκτομή για ασθένεια χολόλιθων, καθώς και σε 196 άτομα με ΔΜΣ άνω των 30 που υποβλήθηκαν σε βαριατρική χειρουργική επέμβαση για παχυσαρκία στη Στοκχόλμη.

Χρησιμοποιώντας ένα συνταγογραφούμενο φάρμακο για τον διαβήτη τύπου 2, τη μετφορμίνη, οι ερευνητές μπόρεσαν να εμποδίσουν τον σχηματισμό γηρασμένων λιποκυττάρων και να μειώσουν την έκκριση προφλεγμονωδών παραγόντων που βασίζονται σε λιποκύτταρα.

Πηγή: zougla.gr

Μετάβαση στο περιεχόμενο