Πηγή: Health.harvard.edu

Ο γλυκαιμικός δείκτης (ΓΔ) είναι μια τιμή που αποδίδεται σε τρόφιμα με βάση το πόσο αργά ή πόσο γρήγορα αυτά τα τρόφιμα προκαλούν αύξηση στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα δύο ώρες μετά την κατανάλωσή τους κι αναφέρεται ανά 50 γραμμάρια τροφίμου. Τρόφιμα χαμηλά στην κλίμακα του γλυκαιμικού δείκτη τείνουν να απελευθερώνουν γλυκόζη αργά και σταθερά. Τρόφιμα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη απελευθερώνουν γλυκόζη γρήγορα. 

Τα τρόφιμα με χαμηλό ΓΔ τείνουν να προάγουν την απώλεια βάρους, ενώ τα τρόφιμα με υψηλό ΓΔ βοηθούν στην ανάκτηση ενέργειας μετά την άσκηση ή στην αντιστάθμιση της υπογλυκαιμίας. Οι δρομείς μεγάλης απόστασης τείνουν να προτιμούν τροφές με υψηλό ΓΔ, ενώ τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη θα πρέπει να επικεντρωθούν στην καθημερινότητά τους σε τρόφιμα χαμηλού ΓΔ.

Ο ΓΔ αφορά σε υδατανθρακούχα τρόφιμα διότι τα τρόφιμα που περιέχουν πρωτεΐνη ή λίπος βοηθούν το σάκχαρο να έχει πιο αργή άνοδο στο δίωρο. 

Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τον ΓΔ:

• Επεξεργασία: Κόκκοι που έχουν αλεσθεί και εξευγενιστεί -αφαίρεση του πίτουρου και του μικροβίου- έχουν υψηλότερο γλυκαιμικό δείκτη από ό,τι οι ελάχιστα επεξεργασμένοι κόκκοι (λευκό ψωμί και ψωμί σίκαλης). Επιπλέον, αν ένα φρούτο ή λαχανικό γίνει χυμός, αυτό που καταναλώνεται δεν έχει καθόλου φυτικές ίνες (πχ από τη φλούδα ή τις ίνες του φρούτου) με αποτέλεσμα έναν υψηλότερο ΓΔ.
• Φυσική μορφή: Οι λεπτόκοκκοι χωνεύονται ταχύτερα από τους αλεσμένους κόκκους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κατανάλωση ολικής αλέσεως σε «ολόκληρη μορφή» όπως το καστανό ρύζι ή η βρώμη μπορεί να είναι πιο υγιεινή από το να τρώει κανείς ψωμί ολικής αλέσεως υψηλής επεξεργασίας.
• Περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες: Οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες δεν περιέχουν τόσο εύπεπτους υδατάνθρακες. Επομένως, η κατανάλωσή τους επιβραδύνει τον ρυθμό πέψης και προκαλεί μια πιο σταδιακή και χαμηλότερη αύξηση της γλυκόζης στο αίμα. 
• Ωριμότητα: Τα ώριμα φρούτα και λαχανικά τείνουν να έχουν υψηλότερο γλυκαιμικό δείκτη από ό,τι τα μη ωριμασμένα φρούτα.

Ωστόσο, ο γλυκαιμικός δείκτης λέει μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Αυτό που δε μας λέει είναι πόσο υψηλά θα μπορούσε να φτάσει η γλυκόζη στο αίμα μας όταν τρώμε μία πραγματική μερίδα φαγητού. Για να κατανοήσουμε την πλήρη επίδραση ενός τροφίμου στη γλυκόζη στο αίμα, πρέπει να γνωρίζουμε πόσο γρήγορα αυτή αυξάνεται στο αίμα όταν τρώμε μια συγκεκριμένη πραγματική μερίδα φαγητού. Υπάρχει ένα ξεχωριστό εργαλείο που ονομάζεται γλυκαιμικό φορτίο, το οποίο κάνει και τα δύο, γεγονός που μας δίνει μια πιο ακριβή εικόνα του πραγματικού αντίκτυπου ενός φαγητού στο σάκχαρό μας. Το καρπούζι, για παράδειγμα, έχει υψηλό γλυκαιμικό δείκτη (80), αλλά μια μερίδα καρπούζι έχει τόσο λίγους υδατάνθρακες που το γλυκαιμικό φορτίο της είναι μόνο 5. Βέβαια, η Αμερικανική Ένωση Διαβήτη, από την άλλη πλευρά, λέει ότι η συνολική ποσότητα υδατανθράκων σε ένα τρόφιμο, παρά ο γλυκαιμικός δείκτης ή το φορτίο της, αποτελεί αποτελεσματικότερη πρόβλεψη του τι θα συμβεί στη γλυκόζη αίματος.

Πηγή: Οδηγός διατροφής για την ρύθμιση του Διαβήτη, ΕΔΕ, 2013, Ιατρικές εκδόσεις «ΖΗΤΑ»

Έτοιμα για κατανάλωση δημητριακά πρωινού, μπάρες δημητριακών, βρώμη με πρόσθετα αρωματικά, αρτοσκευάσματα, επιδόρπια γιαουρτιού, έτοιμα dressing σαλάτας και κονσέρβες φρούτων μπορούν να περιέχουν υψηλές ποσότητες πρόσθετων σακχάρων, όπως σιρόπι καλαμποκιού, καστανή ζάχαρη, μέλι, σιρόπι καστανής ζάχαρης, δεξτρόζη και φρουκτόζη. Το σώμα μας μεταβολίζει όλα τα παραπάνω με τον ίδιο τρόπο. Δεν κάνει διάκριση μεταξύ «μαύρης ζάχαρης» και «μελιού». Θα ήταν χρήσιμο όταν διαβάζουμε μια ετικέτα, να εντοπίσουμε όλες τις πηγές πρόσθετων σακχάρων, ακόμη και αν δεν αναφέρονται ως τα πρώτα συστατικά. 

Tip: Ανάμεσα σε ένα συσκευασμένο τρόφιμο με προσθήκη ζάχαρης και μια χειροποίητη μπάρα δημητριακών με προσθήκη μελιού, είναι προτιμότερο να προτιμηθεί η χειροποίητη μπάρα εξαιτίας της ποιότητας του μελιού, που μάλιστα αποτελεί και υπερτροφή λόγω των θρεπτικών του συστατικών.

Πηγή: Clipartpanda.com

Πηγή: Clipartpanda.com

Ακόμη και επεξεργασμένα τρόφιμα που δεν έχουν αλμυρή γεύση -όπως δημητριακά πρωινού- μπορεί να έχουν πολύ υψηλά επίπεδα νατρίου. Αυτό ακολουθούν οι βιομηχανίες τροφίμων για να βελτιώσουν τη γεύση του τροφίμου αλλά και για να συντηρηθεί το τρόφιμο στην αρχική του κατάσταση. Άλλοι όροι για το αλάτι είναι το γλουταμινικό νάτριο ή φωσφορικό νάτριο.

• Στον διατροφικό πίνακα, παίρνουμε πληροφορίες των μακροθρεπτικών συστατικών (υδατάνθρακες -και φυτικές ίνες ή εδώδιμες ίνες-, πρωτεΐνες, λίπη). Αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο για τον συνδυασμό ενός συσκευασμένου τρόφιμου με ένα άλλο για ένα ολοκληρωμένο γεύμα ή και για την κατάλληλη δόση ινσουλίνης.
• Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση του πίνακα, είναι πολύ σημαντικό να αντιληφθούμε το μέγεθος του συσκευασμένου τρόφιμου που θα καταναλώσουμε. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, η πρώτη στήλη αναφέρεται στα 100 γραμμάρια προϊόντος, ενώ η δεύτερη στήλη στη μερίδα των 30 γραμμαρίων. Αυτό συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα συσκευασμένα τρόφιμα. 
• Η πρώτη πληροφορία που παίρνουμε είναι η ενέργεια. Αυτή η πληροφορία δεν είναι πάντα χρήσιμη. Μπορεί ένα ανθυγιεινό συσκευασμένο τρόφιμο να έχει λιγότερη ενέργεια από κάποιο υγιεινό συσκευασμένο τρόφιμο. Σε αυτήν την περίπτωση, το κριτήριο της ενέργειας μπορεί και να οδηγήσει σε λανθασμένη επιλογή. Για παράδειγμα, μια συσκευασία ξηρών καρπών μπορεί να έχει περισσότερη ενέργεια από μία σοκολάτα, όμως οι ξηροί καρποί είναι πιο υγιεινοί και θρεπτικοί για τον οργανισμό μας.
• Η επόμενη πληροφορία είναι οι πρωτεΐνες. Τα συσκευασμένα τρόφιμα που είναι κατά βάση πρωτεϊνούχα (π.χ. γάλα), θα έχουν περισσότερη πρωτεΐνη από τα άλλα (π.χ. φρυγανιές). 
• Σειρά έχουν οι υδατάνθρακες. Οι υδατάνθρακες μας δίνουν μια πολύ χρήσιμη πληροφορία σε συνεργασία με τις φυτικές ίνες (ή τις εδώδιμες ίνες). Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, στη στήλη της μερίδας των 30 γραμμαρίων, βλέπουμε ότι στο προϊόν υπάρχουν 23,4 γραμμάρια υδατανθράκων, εκ των οποίων τα 7 γραμμάρια είναι σάκχαρα, κοινώς ζάχαρη. Σε αυτήν την κατηγορία, δεν υπάρχει κανόνας, όμως ισχύει το ότι θέλουμε να είναι όσο το δυνατόν χαμηλότερο το ποσό των σακχάρων σε σχέση με τους υδατάνθρακες και όσο το δυνατόν πιο αυξημένο το ποσό των φυτικών ινών.
• Η τελευταία πληροφορία είναι τα λίπη και από αυτά πόσα είναι τα κορεσμένα λίπη. Κι εδώ ακολουθείται το ίδιο σκεπτικό με τους υδατάνθρακες. Βλέπουμε το συνολικό ποσό των λιπών, εδώ 0,39 γραμμάρια και από αυτά, τα 0,12 είναι κορεσμένα. Στο παρόν παράδειγμα, αυτά από μόνα τους είναι αμελητέα ποσότητα. Όμως το σκεπτικό είναι το ίδιο. Από τα συνολικά λιπαρά, θέλουμε όσο το δυνατόν χαμηλότερο ποσό κορεσμένων λιπαρών.

Πηγή: Εθνικός Διατροφικός Οδηγός, 2014, Ινστιτούτο Προληπτικής Περιβαλλοντικής και Εργασιακής Ιατρικής, Εκτυπώσεις IRIS ΑΕΒΕ

Η πρωτεΐνη είναι ουσιαστικό μέρος μιας υγιεινής διατροφής. Βοηθά στην οικοδόμηση και επιδιόρθωση μυών, οργάνων και οστών. Επίσης, δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες είναι χρήσιμες σε παθολογικές καταστάσεις, όπως είναι ο υποσιτισμός, η σαρκοπενία κ.ά., και από την άλλη, μπορεί να βοηθήσουν στην απώλεια βάρους, όμως αυτή η απώλεια μπορεί να είναι μόνο βραχυπρόθεσμη. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, η περίσσεια πρωτεΐνης που καταναλώνεται, αποθηκεύεται ως λίπος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του βάρους με την πάροδο του χρόνου, ειδικά εάν κάποιος καταναλώνει πάρα πολλές θερμίδες επειδή προσπαθεί να αυξήσει την πρόσληψη πρωτεΐνης.  

Επιπλέον, πολλοί έφηβοι αλλά και ενήλικες (ειδικά αθλητές ή bodybuilders) αυτο-συνταγογραφούν συμπληρώματα πρωτεΐνης και παραβλέπουν τους κινδύνους από τη χρήση τους, κυρίως λόγω λανθασμένων πεποιθήσεων για τη δυνατότητα να βελτιώσουν την απόδοσή τους. Παρά το γεγονός ότι η βραχυπρόθεσμη δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες μπορεί να είναι χρήσιμη σε κάποιες καταστάσεις, είναι προφανές ότι ένα πάρα πολύ καλό τρόφιμο θα μπορούσε να είναι άχρηστο ή ακόμη και επιβλαβές για υγιή άτομα όταν υπερκαταναλώνεται. Σύμφωνα με το πρότυπο της υγιεινής διατροφής δεν υπάρχει επί του παρόντος καμία βάση για σύσταση υψηλής πρόσληψης πρωτεΐνης πάνω από το συνιστώμενο επίπεδο για υγιείς ενήλικες, εκτός αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι, όπως λόγοι υγείας, ή αφορά επαγγελματίες αθλητές.

• οδηγεί σε κακή ροή αναπνοής, ειδικά εάν περιορίζεται η πρόσληψη υδατανθράκων; Αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει στο σώμα μας σε μια μεταβολική κατάσταση που ονομάζεται κέτωση που προκαλεί αυτόνομη παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων κετονών από το σώμα.
• προκαλεί ανωμαλία στη φυσιολογική λειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα είτε με δυσκοιλιότητα είτε με διάρροια; 
• οδηγεί σε αφυδάτωση; Αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα ξεπλένει την περίσσεια αζώτου της πρωτεΐνης με υγρά και νερό. Μάλιστα, μπορεί να μη νιώθουμε παραπάνω διψασμένοι, όμως έχουμε αφυδατωθεί. 
• μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακές παθήσεις; Αυτό μπορεί να σχετίζεται με υψηλότερη πρόσληψη κορεσμένου λίπους και χοληστερόλης από την κατανάλωση κόκκινου κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων που είναι πλήρη σε λιπαρά. Αντίθετα, η κατανάλωση πουλερικών, ψαριών και ξηρών καρπών μειώνει τον κίνδυνο.
• προκαλούν απώλεια ασβεστίου; Αυτό μερικές φορές σχετίζεται με την οστεοπόρωση και την κακή υγεία των οστών.

Εδώ να διευκρινιστεί πως κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, είναι απαραίτητο να καταναλώνεται μια έξτρα μερίδα πρωτεΐνης εξαιτίας του έντονου ρυθμού ανάπτυξης.

Πηγή: clipart-library.com

Πηγή: simplehappykitchen.com, clipartpanda.com

Κάποιες μελέτες έδειξαν ότι η κατανάλωση καφέ μέχρι περίπου τα 400 mg μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη του Αλτσχάιμερ και του Διαβήτη τύπου 2 και μειώνει την πιθανότητα της νόσησης από Πάρκινσον. O καφές περιέχει διαφορετικές χημικές ουσίες, μερικές από τις οποίες έχουν ευεργετικά αποτελέσματα, ενώ άλλες μπορεί να έχουν λιγότερο ευεργετική δράση, όπως η καφεΐνη που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε άτομα που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2018, ενδέχεται τα γονίδια να παίζουν ρόλο στον μεταβολισμό της καφεΐνης και στον τρόπο με τον οποίο αυτή επηρεάζει τη μεταβολή της γλυκόζης στο αίμα. Σε αυτήν τη μελέτη, τα άτομα που μεταβολίζουν την καφεΐνη πιο αργά, εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα από εκείνα που μεταβολίζουν την καφεΐνη πιο γρήγορα.  

Από την άλλη, σε μία μελέτη μετα-ανάλυσης φάνηκε πως αν και η πρόσληψη καφεΐνης μπορεί να αυξήσει τη γλυκόζη στο αίμα βραχυπρόθεσμα, τα άτομα που καταναλώνουν μια συνηθισμένη ποσότητα καφέ, έχουν χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης Διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με αυτούς που πίνουν πιο περιστασιακά. Και αυτό γιατί βάσει της μελέτης, ουσίες που περιέχονται στον καφέ, όπως είναι οι πολυφαινόλες, και τα μέταλλα, όπως το μαγνήσιο, μπορούν, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της ινσουλίνης και του μεταβολισμού της γλυκόζης στο σώμα. 

Πηγή: Hsph.harvard.edu

Το τσάι είναι το πιο δημοφιλές ποτό στον κόσμο μετά το νερό. Η γεύση του τσαγιού ποικίλλει ανάλογα με το πού συλλέγονται τα φύλλα τσαγιού και πώς καλλιεργούνται και επεξεργάζονται. Η ποικιλίες του τσαγιού προέρχονται από το φυτό Camellia sinensis. Το μαύρο τσάι είναι το πιο δημοφιλές παγκοσμίως, ακολουθούμενο από το πράσινο, το oolong και τέλος το λευκό τσάι. Όλα τα είδη τσαγιού είναι πλούσια σε καφεΐνη, πολυφαινόλες και κατεχίνες. Αυτές οι δύο χημικές ενώσεις δρουν ως αντιοξειδωτικά, τα οποία ελέγχουν τις βλαβερές επιδράσεις των ελεύθερων ριζών που παράγονται στο σώμα. Οι ελεύθερες ρίζες είναι χημικές ενώσεις που παράγονται στο σώμα μας, μετά την έκθεση του οργανισμού σε συγκεκριμένες εξωτερικές συνθήκες ή παθολογικές καταστάσεις και είναι συνδεδεμένες με την εμφάνιση πρόωρης γήρανσης, αυτοάνοσων νοσημάτων και καρκίνου.

Έρευνες δείχνουν ότι η κατανάλωση 2-3 φλιτζανιών τσαγιού καθημερινά φαίνεται να συσχετίζεται με μείωση του κινδύνου πρόωρου θανάτου, καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικού επεισοδίου και Διαβήτη τύπου 2. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του οισοφάγου και του στομάχου από την κατανάλωση τσαγιού που είναι πολύ ζεστό (54 – 60° C).  

Τα αφεψήματα δεν παρασκευάζονται από το φυτό Camellia αλλά από αποξηραμένα βότανα, μπαχαρικά, σπόρους, ρίζες ή φύλλα άλλων φυτών. Το τσάι από βότανα που φυσικά δεν περιέχουν καφεΐνη, περιλαμβάνει το χαμομήλι, τη μέντα, το φασκόμηλο, το τσάι του βουνού, τον κουρκουμά, το τζίντζερ κ.ά. 

Πηγή: Hsph.harvard.edu

Μερικές φορές συγχέονται τα αθλητικά ποτά με τα ενεργειακά ποτά επειδή τα δύο αυτά προϊόντα έχουν παρόμοια σύνθεση. 

Τα αθλητικά ποτά κατά βάση περιέχουν νερό και μέταλλα, όπως κάλιο, ασβέστιο, νάτριο και μαγνήσιο, που διατηρούν την ισορροπία υγρών του σώματος στο σωστό επίπεδο επειδή με τον ιδρώτα υπάρχει απώλεια ηλεκτρολυτών. Επίσης, συχνά περιέχουν υδατάνθρακες με τη μορφή ζάχαρης, καθώς και μερικές φορές πρωτεΐνες, βιταμίνες ή καφεΐνη. 

Από την άλλη, πολλά ενεργειακά ποτά περιέχουν περίπου 200 mg καφεΐνης, ποσότητα ίση με δύο φλιτζάνια καφέ φίλτρου. Περιέχουν και άλλες ουσίες που αυξάνουν την ενέργεια, όπως η ταυρίνη (η ποσότητα ταυρίνης που περιέχεται στα ενεργειακά ποτά είναι υψηλότερη από την αντίστοιχη σε μια κανονική διατροφή), οι βιταμίνες Β (μελέτες δείχνουν πως μπορούν να βελτιώσουν τη διάθεση και ακόμη και να καταπολεμήσουν καρδιακές παθήσεις, ωστόσο η ποσότητα που εμπεριέχεται σε κάθε ενεργειακό ποτό δεν είναι αρκετή για να έχει κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα) και βότανα όπως το τζίνσενγκ και το γκουαράνα (παρόμοιο της καφεΐνης). Περιέχουν, επίσης, νερό και ζάχαρη η οποία είναι το κύριο συστατικό των ενεργειακών ποτών. Μάλιστα σε μικρή ποσότητα ενεργειακού ποτού υπάρχει ποσότητα ίση με 2μιση περίπου κουταλιές ζάχαρη. Αυτή η ποσότητα σακχάρων μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της γλυκόζης αίματος αλλά και σε αύξηση βάρους.

Πηγή: Hsph.harvard.edu

Πηγή: Clipartpanda.com

Εάν ένα άτομο πάσχει από Διαβήτη, η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει αύξηση ή πτώση του σακχάρου στο αίμα του, ανάλογα με την ποσότητα που καταναλώνει. Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, κυρίως κρασιού, μπορεί να έχει οφέλη στην καρδιαγγειακή υγεία σύμφωνα με κάποιες μελέτες, εφόσον αυτή δεν παρεμβαίνει στον γλυκαιμικό έλεγχο. Οι υπερβολικές ποσότητες αλκοόλ (> 3 ποτά την ημέρα ή 21 ποτά την εβδομάδα για τους άνδρες και >2 ποτά την ημέρα ή 14 ποτά την εβδομάδα για τις γυναίκες) που καταναλώνονται σε σταθερή βάση μπορεί να συμβάλλουν στην υπεργλυκαιμία. Μάλιστα, ξεκινώντας με ένα ποτό την ημέρα, έχει αναφερθεί κίνδυνος μειωμένης προσήλωσης στον υγιεινό τρόπο ζωής με την αύξηση της κατανάλωσης αλκοόλ. 

Παρά τα καρδιαγγειακά οφέλη της μέτριας κατανάλωσης αλκοόλ, η πρόσληψή του μπορεί να θέσει τα άτομα με Διαβήτη που χρησιμοποιούν ινσουλίνη ή τύπους χαπιών που διεγείρουν την απελευθέρωση ινσουλίνης από το πάγκρεας, όπως οι σουλφονυλουρίες, σε αυξημένο κίνδυνο υπογλυκαιμίας. Κάθε αλκοολούχο ποτό διαρκεί περίπου 1-1 ½ ώρα για να ολοκληρωθεί η επεξεργασία στο ήπαρ. Για όλο αυτό το διάστημα, υπάρχει ο κίνδυνος χαμηλών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Εάν αυξηθεί η κατανάλωση σε δύο ποτά, τότε διπλασιάζεται ο χρόνος κινδύνου εκδήλωσης υπογλυκαιμίας σε 2 με 3 ώρες. Όσο περισσότερο αλκοόλ καταναλώνεται, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Αυτή η υπογλυκαιμία μπορεί να ελεγχθεί όταν κατά τη διάρκεια κατανάλωσης αλκοόλ, υπάρχει και κατανάλωση λιπαρού φαγητού. Είναι σημαντικό τα άτομα με Διαβήτη να λάβουν εκπαίδευση σχετικά με την αναγνώριση και τη διαχείριση της υπογλυκαιμίας και την πιθανή ανάγκη για συχνότερη παρακολούθηση της γλυκόζης μετά την κατανάλωση αλκοόλ.

Πηγή: Clipartpanda.com

Η διατροφική θεραπεία του Διαβήτη αναφέρεται στην υιοθέτηση μίας υγιεινής διατροφής και περιλαμβάνει την επιλογή ποιοτικών υδατανθράκων και τον υπολογισμό τους για τη δόση της ινσουλίνης, την κατανάλωση φυτικών ινών και πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, όπως επίσης και την κατανάλωση υγιεινών λιπαρών για την καρδιαγγειακή υγεία.

Ό,τι ισχύει για τον γενικό πληθυσμό, ισχύει και για το άτομο που πάσχει από Σακχαρώδη Διαβήτη με ίσως αυστηρότερη, σε ορισμένες περιπτώσεις, τη  συχνότητα κατανάλωσης. Η διατροφική πυραμίδα του Harvard, «επιτρέπει» το junk φαγητό μια φορά τον μήνα σε υγιή άτομα. Στα άτομα με Διαβήτη, καλό είναι, για πρόληψη των επιπλοκών, το διάστημα αυτό να είναι μεγαλύτερο. Ωστόσο, στα πλαίσια της κοινωνικοποίησης, είναι αποδεκτό να καταναλωθεί junk φαγητό με την προϋπόθεση ότι προτιμάται από το άτομο με Διαβήτη η υγιεινότερη επιλογή και υπάρχει πιο εντατικός έλεγχος των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.

Δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να υποδεικνύουν ότι υπάρχουν τρόφιμα που μειώνουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Από την άλλη, αν κάνει κανείς αναζήτηση στο διαδίκτυο θα παρατηρήσει ότι υπάρχουν τέτοιου είδους τρόφιμα και είναι τα λαχανικά, τα φρούτα και οι ξηροί καρποί, τρόφιμα δηλαδή με σύνθετους υδατάνθρακες που περιέχουν φυτικές ίνες και τρόφιμα με θρεπτικά λιπαρά οξέα. Αυτά τα τρόφιμα εξαιτίας των φυτικών ινών που περιέχουν, βοηθούν την αργή και σταδιακή αύξηση της γλυκόζης στο δίωρο προστατεύοντας με αυτόν τον τρόπο από τις επιπλοκές του Διαβήτη αλλά ταυτόχρονα προσφέρουν κορεσμό και χρήσιμα θρεπτικά συστατικά για την εύρυθμη λειτουργία του σώματος.

Πηγή: clipartpanda.com

Πηγή: clipart-library.com